Selekcja: Kasia Gościńska dla Muno.pl: „Staram się zawsze mieć otwarty umysł na nowe style i gatunki”

Pochodzi z Warszawy, jednak na co dzień mieszka w Berlinie. Ma na koncie mały epizod w Hiszpanii, w której to zasłynęła z organizacji kameralnych imprez. Mając od wczesnych lat młodości styczność z gitarą, pianinem i tańcem nowoczesnym, wyhodowała w sobie duszę artystki. Pomimo odrzuconych na bok młodzieńczych pasji, ta do muzyki ostała się do dzisiaj.

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

---

Bezpieczne i proste zakupy

Kasia Gościńska: „Style muzyczne to narzędzia„

W swoich nagraniach nie trzyma się sztampowo jednego gatunku. Lubi eksperymentować, co idealnie pokazuje jej najnowszy podcast nagrany dla platformy SønDER (sprawdźcie koniecznie). W pełni innowatorski jak na dotychczas prezentowane treści materiał, skrywa w sobie domieszkę muzyki eksperymentalnej i ambientowej. Na przestrzeni lat Kasia Gościńska dała się jednak poznać jako artystka lubiąca przede wszystkim granie szybkie, odważne, nacechowane analogowymi industrialnymi brzmieniami, acidem, EBM, dźwiękami wave, post-punk czy electro. Przygotowana przez Kasię selekcja skrywa w sobie wszystkie ważne i kluczowe momenty w jej początkach z muzyką elektroniczną, a okraszone wspomnieniami z występów momenty, dopełniają obraz polskiej artystki jako tej, dla której muzyka nie ma granic.

Kasia Gościńska – Selekcja dla Muno.pl

Ostatni album, który kupiłaś

Giant Swan – Do Not Be Afraid Of Tenderness

Co prawda EPka producenckiego duo Giant Swan Do Not Be Afraid of Tenderness wychodzi dopiero 19 lutego, ale złożyłam pre-order na winylka. Na razie upubliczniony jest tylko jeden utwór. Polecam sprawdzić –  zrozumiecie, dlaczego ani chwili nie zawahałam się przed zakupem. Grzebałam kiedyś w kolekcji znajomego i zaintrygowała mnie okładka Whities 016. Odpaliłam płytę i zrobiła na mnie niesamowite wrażenie. Właśnie wtedy takie bardziej noisowe i eksperymentalne oblicze elektroniki na dobre skradło moje serce. 

Pierwszy album, który kupiłaś

Secret Cinema – White Men Can’t Funk

Nie pamiętam pierwszego digitalu, ale potem mój pierwszy zakup winylowy już zdecydowanie tak. Jakieś 3/4 lata temu, chwilę po przeprowadzce do Berlina, trafiłam na event organizowany przez ekipę z Wrocławia, gdzie poznałam Raeva, Kacpę, Alicję Aksamit i Rodrigezza. Po imprezie wyruszyliśmy do Spacehalla na łowy i czas jakby stanął w miejscu. Bardzo fajnie wspominam ten dzień. Ale do rzeczy: Secret Cinema kojarzyłam głównie z jego ostatnich drumcode’owych brzmień, które kompletnie nie przypadają mi do gustu, ale jak spojrzałam na tę oldschoolową okładkę i datę wydania 2001 to postanowiłam sprawdzić. No i tutaj pozytywne zaskoczenie, bo dźwięki okazały się zróżnicowane i ponadczasowe. Rejwowe, acidowe techno, wymieszane z lżejszymi funkowymi brzmieniami, wszystko bardzo energetyczne. Pomyślałam, że to będzie fajna pierwsza płytka. Kiedyś coś z niej na pewno zagram w klubie. 

Utwór, który nigdy nie opuszcza Twojego pen drive’a

Oscar Mulero – Sensory Deprivation

Ciężko mi tutaj coś wybrać. Zazwyczaj noszę ze sobą wszystko i chyba jeszcze nie zdarzyło mi się niczego skasować z pendrive’a. Ewentualnie go zgubić (może czas na porządki). Na przestrzeni lat, zmieniały się jednak tracki, po które faktycznie sięgałam. Niektóre odchodziły kompletnie w zapomnienie (i znielubienie?). Natomiast utwór, który od początku mojej grajkowej przygody mi towarzyszył i nadal z przyjemnością go wplatam w sety to Sensory Deprivation Oscara Mulero. Jak pierwszy raz usłyszałam tę polirytmię to nie mogłam uwierzyć, że istnieje umysł, który taką kompozycję wymyślił. Nie ma szans, żeby mi się to kiedykolwiek przejadło.

Ulubiony utwór grany do znudzenia na początku kariery

Jasper – Never Ending Cycle

Fajne pytanie, bo zdążyłam kompletnie zapomnieć o tym kawałku, a teraz odgrzebałam stare tracklisty i widzę, że zawsze figuruje na nich ten utwór. Linia melodyczna nadal zwala mnie z nóg. Na klubowym nagłośnieniu ten track ma niesamowity power.

Utwór, który jest w stanie poderwać najbardziej oporny tłum

False Persona – Danger Close

False Persona to niesamowicie zdolny młodziutki producent. W tym roku kupiłam chyba wszystkie jego release’y. To jeden z tych utworów, przy którym słychać krzyki i piski z parkietu i nie mam oporów, żeby wrzucać go w sety na nawet najbardziej techno-ukierunkowanych eventach.

Ulubiony utwór, który grasz w ciągu ostatnich 2-3 miesięcy

Anna Kost- Hades

Nie mogę powiedzieć, że zagrałam to wiele razy w ostatnim czasie z wiadomego powodu, ale jest na moim TOP10 ostatnich miesięcy. Anna Kost zdecydowanie zasługuje na uwagę. Na początku pomyślałam, że może to jakaś piekielnie utalentowana polska producentka, którą jakimś cudem ominęłam, ale okazuje się, że pochodzi z Rosji. Mieszka teraz w Berlinie, więc mam nadzieję, że jak już rzeczywistość klubowa się unormuje, to promotorzy ją do nas zaproszą.

Utwór ulubionego producenta

AQXDM, Aquarian & Deapmash – Ballad 002

Nie dam rady wybrać ulubionego producenta, więc wrzucam utwór na punkcie którego mam świra w ostatnich miesiącach. Niby ciężko znaleźć na niego dobry moment w klubie, ale jak już poleci i soundsystem jest dobry, to każdemu nogi miękną. Zarówno w duecie jak i osobno, Aquarian i Deapmash są dla mnie mistrzami sound designu i aranżacji.

Ulubiony utwór na otwarcie setu

GUAN – Clamp

Z tymi otwarciami i zamknięciami to trudne pytanie. Ciężko mi kategoryzować dźwięki w ten sposób. Coś, co przy danej okazji świetnie się sprawdza na zamknięcie, może w innym kontekście być idealne na opening i vice versa. Pamiętam jednak, że utwór GUANa Clamp mi bardzo dobrze siadł w zeszłym roku i otworzyłam nim kilka klubowych setów. Fajnie wprowadzał zarówno w te agresywniejsze techno miksy, jak i w te o bardziej electro i EBMowym klimacie. 

Ulubiony utwór na zamknięcie setu

WANA BI – There Is No Purgatory, Only Hell

Tak jak w przypadku otwarcia, ciężko tu coś wybrać. Zapadł mi w pamięć ten kawałek. Gdy pierwszy raz go usłyszałam, to koniecznie chciałam go przetestować na klubowym nagłośnieniu. Nadarzyła się świetna okazja – 20-lecie Exium w 999, gdzie zamykałam b2b z Violentem. Niestety na event przyszło parędziesiąt osób i musieliśmy kończyć wcześniej, ale nie odpuściłam tego kawałka. Wrzuciłam na koniec i poszłam na parkiet, żeby się ponapawać nim na ich szalonym soundsystemie. Potem zamknęłam nim też imprezę z Hadonem organizowaną przez Revive i Pogotowie Techno w Łodzi.

Świetnie wspominam tego seta, energię parkietu i kontakt z ludźmi. Na samym końcu vibe był bardzo gęsty i intymny. Czuć było, że każdy jest w swoim świecie i nie przejmuje się tym, jak się rusza czy jak wygląda, nikt nie gada, każdy robi swoje. Track też zrobił swoje. Ma niesamowicie dziwaczny zwrot akcji, idealne zwieńczenie nocy, drapie w mózg, daje chwile oddechu i sielanki, po czym znowu zamienia się w maszynę plądrującą synapsy.

Utwór na powrót z imprezy nad ranem

Randolph & Mortimer – Exclude/Divide (Black Sun Dreamer Remix)

Utwór celebrujący poranek bez kaca

Frequency ‎– Kiss The Sky

Utwór, na którego prośbę o zagranie akurat się zgodziłaś

Nie zdarzyło mi się, żeby ktoś miał requesty. Jeszcze wszystko przede mną. 

Guilty pleasure, którego nie masz oporów, by grać

Backdraft (Kill The Light Mix by Codex Empire)

Kocham to. Zawsze sobie śpiewam „refren” za dekami. Dobrze, że nie słychać. 

Trzy utwory, które definiują moją selekcję

Randstad – Metalloid

RADIKAL KUSS feat. HIV+ – Mujer Unica

MRTVI – IBUKRON

To jest bardzo płynny temat. Staram się zawsze mieć otwarty umysł na nowe style i gatunki. Ciągle znajduję coś nowego, co mi zawraca w głowie. Stawiam na ogólny klimat, a style muzyczne to narzędzia, które mogą go fajnie budować. Sprawdźcie sobie Objekta, Identified Patienta, Cressidę albo moją ukochaną Lenę Willikens, babka zdaje się mieć repertuar bez granic, tak na luzie wszystko pięknie łączyć to jest moje marzenie.

Album, który lubisz, a który nie ma nic wspólnego z tym, co grasz lub tworzysz

Jamie xx – In Colour

Przenosi mnie do dawnych lat i pięknych momentów z przyjaciółmi.

Kasia Gościńska – playlista dla Muno.pl