Tresor wskrzesza muzykę duetu Drexciya

fot. zvg
News Zapowiedzi
Drexciya

Berliński Tresor ponownie wydaje cały swój katalog pionierów electro z Detroit, duetu Drexciya, z okazji 20. rocznicy śmierci jego współzałożyciela, Jamesa Stinsona.

Drexciya – powrót do przyszłości

Od września berlińska wytwórnia będzie co dwa miesiące wydawać kolejną płytę z katalogu legendarnej grupy. Każde wydanie z nową grafiką autorstwa detroickiego artysty, Matthew Angelo Harrisona, będzie dostępne w wersji cyfrowej, a także na płytach CD i winylach. Pierwszym z serii reedycji będzie Neptune’s Lair, który ukaże się 2 września, a pierwotnie wydany został przez Stinsona i Geralda Donalda w 1999 roku. Album ten już teraz dostępny jest w formie cyfrowej na Bandcampie.

Drexciya – Neptune’s Lair

Po wrześniowym wydaniu w ciągu kolejnego półrocza (do marca 2023) ukażą się kolejne rarytasy: Harnessed The Storm i Digital Tsunami w listopadzie; płyty Transllusion oraz The Opening Of The Cerebral Gate, singiel Mind Over Positive And Negative Dimensional Matter oraz Shifted Phases – The Cosmic Memoirs Of The Late Great Rupert J. Rosinthrope. Każda z reedycji będzie miała nową grafikę artysty z Detroit, Matthew Angelo Harrisona, który połączy stylówkę inspirowaną mitologią stworzoną przez Drexciyan (o której poniżej), wykorzystując swoją abstrakcyjną estetykę wspartą drukiem 3D i technologią grafiki cyfrowej.

Biletomat.pl

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

Bezpieczne i proste zakupy

Drexciya – mistycy electro

To jeden z najważniejszych duetów w historii muzyki elektronicznej. Zespół elektro-techno z Detroit, Drexciya, powstał w 1989 roku, ale po raz pierwszy pojawił się w oczach opinii publicznej w 1994 roku wraz z Aquatic Invasion – ich pierwszego z serii tematycznych wydawnictw. James Stinson i Gerald Donald pozostawali anonimowi przez większą część istnienia grupy, przekazując złożoną, osobistą mitologię Drexciyan, czyli rasy podwodnych mieszkańców wywodzących się od ciężarnych niewolnic wyrzuconych za burtę podczas transatlantyckiej deportacji. W ramach tej fikcji ich muzyka, która, jak twierdzili, została nagrana „na żywo w studiu”, a nie zaprogramowana – była wyobrażana jako „wymiarowa dziura” między ich przodkami a współczesnym USA.

Drexciya – Gravity Waves



Polecamy również


Imprezy blisko Ciebie w Tango App →