Mary Yuzovskaya: „Dzięki lockdownowi stałam się zdecydowanie bardziej efektywna” – wywiad

Lemos – Mary Yuzovskaya / June 30 / 6pm-7pm

Mary Yuzovskaya. Miłość górą

Damian Badziąg: Ostatnie 7 lat mieszkałaś w Nowym Jorku, wcześniej przez 4 w Berlinie. Jak sama wyznałaś, okres w Berlinie był najmniej produktywnym okresem w Twoim życiu; miałaś tam zbyt wygodne życie, rozleniwiłaś się. Rok temu postanowiłaś wrócić na stare śmieci. Dlaczego?

Mary Yuzovskaya: Wróciłam z czysto romantycznego powodu – mój ówczesny chłopak, a obecnie mąż jest Niemcem i mieszka w Berlinie. Po roku bycia w związku na odległość między Nowym Jorkiem a Berlinem zdecydowaliśmy, że czas w końcu zamieszkać razem w jednym mieście. Wybraliśmy Berlin. Jestem tu przede wszystkim z miłości!

W którym miejscu znajdujesz się obecnie, jeśli chodzi o produkcje? Wspomniałaś kiedyś, że nie jesteś zadowolona ze swojej muzyki i że będziesz siedzieć nad nią tak długo, ile tylko będziesz mogła. Osiągnęłaś swój wymarzony poziom, z którego jesteś dumna?

Mary Yuzovskaya: Poziom marzeń jest prawdopodobnie nazywany „marzeniem”, ponieważ jest nieosiągalny! Istnieje niezliczona ilość sposobów, aby się rozwijać, stawać się lepszym, uczyć się nowych rzeczy. To niekończący się proces, a niebo jest nieograniczone. Dzięki lockdownowi stałam się zdecydowanie bardziej efektywna, o wiele szybsza w działaniu! Po spędzeniu całej jesieni, zimy, a także wiosny w studio, pracując godzinami nad muzyką, zaobserwowałam pewien zachęcający postęp. Pozwalam więc sobie na odrobinę dumy z moich osiągnięć. Jednak ciągły rozwój jest konieczny i zawsze był moją siłą napędową. Wciąż się uczę i rozwijam w sobie nowe umiejętności.

Co znaczy dla Ciebie posiadanie własnej wytwórni i dlaczego zdecydowałaś się na jej powołanie do życia?

Mary Yuzovskaya: Mam fenomenalne szczęście, że mogę wydawać muzykę, którą kocham. Taką, aby świat mógł się nią cieszyć razem ze mną. Mogę stworzyć swój własny świat, swoją platformę, swoją płytę (co jest absolutnym szczęściem dla takiego winylowego ćpuna jak ja), do której mogę wybierać muzykę, artystów, oprawę graficzną i cały koncept.

O prowadzeniu własnej wytwórni zaczęłam myśleć mniej więcej w tym samym czasie, kiedy zaczęłam być DJ-em. Pomysł ten zmieniał się i kształtował przez lata, ale przez długi czas był bardziej fantazją niż realnym projektem. Po latach pracy dla kilku wytwórni, a także w sklepie płytowym i przy dystrybucji winyli, zdobyłam wystarczającą wiedzę, odwagę, a także zaoszczędziłam wystarczająco dużo pieniędzy, aby wydać pierwszą płytę. Jestem bardzo szczęśliwa, że moje pomysły ujrzały światło dzienne.

Wytwórnia może być traktowana jako przedłużenie mojej działalności DJ-skiej. Monday Off to muzyka, którą chciałabym grać na imprezach. Jest głęboka, ale jednocześnie przyjazna dla parkietu. I trippy, oczywiście. Monady Off to nie tylko muzyka, ale i oprawa graficzna, która jest istotną częścią labelu. Ogromne podziękowania dla mojej projektantki Lizy Shutovej za pomoc w stworzeniu koncepcji wizualnej.

Mary Yuzovskaya – Working B

Mary Yuzovskaya. Odnaleźć własny styl

Jak myślisz, z czego może wynikać fakt mniejszej liczby kobiet zaangażowanych w muzykę deep i hypnotic techno w zestawieniu z artystkami o szybszych upodobaniach? Zeszłoroczne zestawienie Monument i 55 artystek zaangażowanych w hipnotyczną scenę techno brzmi niestety dość mizernie (to nie wszystkie rzecz jasna artystki). Dla przykładu, z Polski zostały wyróżnione Aksamit, Vi i Milena Glowacka – nomen omen jedyna polska producentka deep techno (!)

Mary Yuzovskaya: Tak naprawdę uważam, że na scenie hipnotycznego techno jest znacznie więcej niż 55 artystek – w artykule jest napisane, że lista stale się powiększa! Nie mam odpowiedzi na pytanie, dlaczego na scenie hipnotycznej jest mniej kobiet niż na szybszej, ale przypuszczam, że szybsza scena jest po prostu dużo większa. Dużo więcej ludzi jest w nią zaangażowanych, dlatego widzimy wyższe i przemawiające na jej korzyć liczby.

Przez jakie rodzaje muzyki przechodziłaś i w jaki sposób odnalazłaś swoje brzmienie od momentu pierwszych doznań klubowych moskiewskiego Mix Club kończąc na Twoich obecnych brzmieniach?

Mary Yuzovskaya:  To, co grałam wtedy, było zdecydowanie bardziej minimalistyczne niż to, co gram teraz. Nastrój i vibe pozostał ten sam – lubię ciemno, lubię głęboko, lubię trippy.

Cio D’Or, Dino Sabatini i Donato Dozzy – bez nich nie byłabyś tym, kim jesteś. Zanim zaczęłaś na dobre produkować, w swojej głowie zapewne tworzyłaś własne brzmienie tudzież poniekąd wyobrażałaś sobie, jakby miało ono brzmieć. Czy i jak bardzo Twoje głębokie i hipnotyczne techno nawiązuje do Twoich mentorów, artystów, którzy mieli na Ciebie największy muzyczny wpływ?

Mary Yuzovskaya: Kiedy zaczęłam produkować, od około dekady byłam już DJ-em na pełen etat, więc doskonale zdawałam sobie sprawę z tego, jaki typ brzmienia chciałbym realizować jako kompozytor muzyczny. Odnalezienie własnego stylu nie było wcale trudne. To głównie oprogramowanie sprawiało mi wiele trudności – szczególnie na początku. Wiedziałam dokładnie, co chcę stworzyć, nie byłam tylko pewna, jak fizycznie to zrobić. Posiadanie kilku ścieżek referencyjnych bardzo by mi pomogło, czasami spędzałam czas próbując naśladować perkusję, linię basu, klaśnięcie lub efekt dźwiękowy z czyjegoś utworu, który jest mi bliski. Potem jednak próbowałam stworzyć coś własnego, bazując na wiedzy, którą zdobyłam naśladując te ścieżki referencyjne.

Jako artystka grasz tylko i wyłącznie z czarnych płyt. Wspomniałaś kiedyś, że przerażają Ciebie CDJ-e i komputer z Traktorem (śmiech). To jednak przeszłość. Zastanawia mnie, czy jest obecnie coś innego, co przeraża/dystansuje Ciebie równie mocno, co parę lat temu wspomniane przeze mnie rzeczy? Związane z muzyką, sceną, artystami. Tudzież z drugiej strony – z czego czerpiesz największą radość?

Mary Yuzovskaya: Nadal boję się CDJ-ów i komputerów (śmiech). Poza tym, nie sądzę, żeby cokolwiek innego na scenie w tej chwili mnie przerażało lub niepokoiło. Uważam się za niesamowitą szczęściarę – otaczają mnie bardzo utalentowani ludzie, mam najprzytulniejsze studio muzyczne, które brzmi po prostu idealnie, pracuję z ludźmi, których podziwiam, a moja praca jest doceniana. Czuję się również bardzo wspierana przez mój wewnętrzny krąg i moich kolegów, więc w moim życiu nie ma dziś miejsca na strach. Mam nadzieję, że tak już zostanie, idąc naprzód.

Choć mówisz, że nie masz ochoty wracać do Rosji, że przeraża Ciebie tamtejsza sytuacja polityczna, czujesz głębszą więź ze swoimi rodzinnymi stroni? Myślisz czasem o tym, jakby to było, gdybyś zamiast podroży do USA, wróciła do Rosji? Potrafiłabyś się w niej odnaleźć?

Mary Yuzovskaya: Będąc szczera, rzadko kiedy tęsknię za Rosją i nie myślę zbyt wiele o tym, jak wyglądałoby moje życie, gdybym spędziła tam ostatnie 11 lat. Nowy Jork był moim domem przez tak wiele lat i ukształtował moją osobowość na tak wiele sposobów, że trudno mi sobie wyobrazić, kim byłabym, gdybym nie była nowojorczanką. Miałam to szczęście, że mogłam często widywać się z rodziną w USA, zanim zaczął obowiązywać Covid, więc nie było potrzeby, aby jechać do Moskwy w odwiedziny. Wielu z moich przyjaciół już tam nie mieszka, ponieważ wyemigrowali do innych krajów. Bardzo niewielu z nich wciąż jest w Rosji. Tęsknię za nimi. Wszyscy chętnie podróżują, więc wiele razy spotykali się ze mną w innych częściach świata.

MNMT 309 : Mary Yuzovskaya

Magister psychologii – w kontekście artysty – brzmi najmniej intrygująco. To, jak i kiedy pierwszy raz miałaś styczność z muzyką, to wiemy. Zdradzisz swoje początki do zamiłowania psychologią? Czy mając obszerną wiedzę z zakresu psychologii, łatwiej jest Tobie odnaleźć się w tym szalonym, pełnym wrażeń, podróży i występów świecie? Czy wręcz przeciwnie – psychologia w tym nie pomaga, ale wyłącznie ze względu na to, jaką osobą jesteś z natury?

Mary Yuzovskaya: Wybrałam studia psychologiczne, ponieważ czułam, że ten rodzaj edukacji trenuje mój mózg na wszystkie możliwe sposoby. Dużo czytania, dużo pisania, dużo matematyki, logiki, socjologii, a także biologii. Nawet jeśli zdecydujesz się nigdy nie pracować w tej dziedzinie, ponieważ kończysz studia z bardzo wszechstronnym zestawem umiejętności, możesz wykonywać wiele różnych zawodów i obierać wiele ścieżek kariery. Był to dla mnie główny czynnik.

Jak odnalazłaś się w roli redaktora (patrz wywiad z Michałem Wolskim)? Miałaś w przeszłości styczność z wywiadami/dziennikarstwem?

Mary Yuzovskaya: Właściwie od wielu lat nie pracuję jako redaktor. Wywiad, który przeprowadziłam z Michałem był częścią projektu, w którym MNMT poprosiło różnych muzyków o przeprowadzenie ze sobą wywiadów. To był chyba pierwszy raz od dłuższego czasu, kiedy miałam okazję przeprowadzić z kimś wywiad. Kiedy mieszkałam w Moskwie, pracowałam jako wolny strzelec i redaktor w kilku magazynach, a nawet w reality show przez krótki okres. Było to jednak wieki temu. Robiłam to równolegle z moimi studiami uniwersyteckimi. Absolutnie uwielbiam pisać, więc było to bardzo radosne doświadczenie.

Lemos – Mary Yuzovskaya / June 30 / 6pm-7pm

Purely by coincidence, just before the Art Bei Ton party at Transformator
in Wrocław (8 October), an interview came into our hands. And not just
any interview, because with a „vinyl junkie”, a „New Yorker”, the happy
founder of the Monday Off label. Mary Yuzovskaya talks about second
chances for Berlin, the power of lockown, her continued fear of computers,
her indifferent attitude to Russia and her work as an editor.

Mary Yuzovskaya. Love on top