Twoja twarz (też) brzmi znajomo

Podprogowe historie

Odkrycia z przełomu lat 90. i początku XX wieku wykazały tendencję do umieszczania przez głównych reprezentantów gatunku IDM muzycznych znajdziek. Nie tak dawno przytoczyłem jeden z najlepszych przykładów – album Geogaddi, Boards of Canada.

Za pomocą programu spektrograficznego częstotliwość sygnału dźwiękowego można przekształcić w wizualną treść, pokazującą dźwięk jako kolorowy, ale rozmyty bałagan. Internauci odkryli, że poszczególne utwory ujawniają obrazy celowo umieszczone przez artystów.

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

---

Bezpieczne i proste zakupy

Najbardziej znanym przykładem zastosowania techniki spektografu w Polsce jest radosna twórczość pewnego anonimowego youtubera kryjącego się pod aliasem Parker Wright, który swoimi poczynaniami zaniepokoił cały świat.

Kim jest Parker Wright?

Cały Richard

Jednym z najbardziej wyrazistych przykładów jest nie kto inny jak Richard D. James, czyli Aphex Twin. Posłuchajcie i zobaczcie utwór ze strony B słynnej EP-ki Windowlicker, o wdzięcznej nazwie ∆Mᵢ⁻¹=−α ∑ Dᵢ[η][ ∑ Fjᵢ[η−1]+Fextᵢ [η⁻¹]].

Aphex Twin – ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Korzystając z programu Metasynth, Richard D. James był w stanie osadzić obraz na końcu utworu. Ponieważ Aphex Twin zawsze był znany ze swoich abstrakcyjnych dźwięków, większość słuchaczy nie zastanawiałaby się dwa razy nad hałasem, ale ci, którzy zwrócili na to uwagę.. znaleźli obraz złowieszczo uśmiechniętej twarzy. W 2001 roku pewien artysta kryjący się pod nickiem chaosMachine pochwalił się na jednym z internetowych forów, że znalazł twarz Aphex Twina. Podczas korzystania z wtyczki Winmp, która tworzy ruchomy obraz podczas odtwarzania muzyki, spektrogram wyświetlał zniekształconą twarz – chaosMachine przez jej złowrogi wyraz nazwał ją „twarz demona”. Jarmo Niinisalo, który również był posiadaczem EP-ki Aphex Twina, po odkryciu chaosMachine’a postanowił włączyć się w poszukiwanie dźwiękowych znajdziek. Używając programu o nazwie Spectrogram, również znalazł demoniczną twarz.

Ten człowiek ma dziwne poczucie humoru – myślałem, że demony to bardziej domena Boards of Canada – skomentował internauta

Sprawdź także: Munocast 009 :”Nie lubię klubowej napinki ani snobizmu” – Kacper Ponichtera

Mając to na uwadze, postanowił dalej bawić się ustawieniami, aby zmienić wygląd twarzy, a po kilku dalszych manipulacjach tajemnica została ujawniona. Twarz miała być wyświetlana w skali logarytmicznej częstotliwości, a nie w skali liniowej. Stosując to, całkowicie zmienił wygląd obrazu.

Cóż, przez cały czas był to sam Aphex Twin z jego charakterystycznym uśmiechem! Richard D. James w rzeczywistości umieścił swoje własne oblicze w danych dźwiękowych jednej ze swoich piosenek.

Jarmo Niinisalo uważa również, że skomplikowany tytuł utworu może być wskazówką do osadzonego obrazu, ponieważ formuła dotyczy transformacji Fouriera, metody, która przekształca sygnał na reprezentację częstotliwości i z powrotem. Na tej samej EP-ce, ale w tytułowym numerze internauta znalazł kolejny obraz. W ciągu ostatnich ośmiu sekund kawałka można usłyszeć charakterystyczną teksturę. Dźwięk przepuszczony przez spektrograf staje się wyraźny – to duża spirala.

Spektogram – wybrane przykłady

Im więcej Niinisalo badał spektrogramy, tym bardziej stawało się jasne, że samo ukrycie obrazów w dźwięku może być trudniejsze niż ich odkrycie. Gdy obraz zmienia widmo dźwięku, wytwarzany przez nie hałas jest wyraźnie eterycznym, wysokim, migoczącym dźwiękiem, który przebija się w miksie.

W 2006 roku Billy San opublikował swoje odkrycie na forum internetowym.

Ostatni kawałek na płycie Venetian Snares Songs about my Cats nazywa się Look – jest to bardzo gęsty, hałaśliwy i niesłyszalny utwór, choć kiedy go zobaczysz, rozumiesz, dlaczego tak jest – napisał.

Tajemniczy i niesłyszalny dźwięk utworu jest efektem celowego edytowania spektrogramu przez Venetian Snares, aby zawierał obraz jego… kotów! Po raz kolejny tytuł albumu jest ogromną wskazówką dla muzycznej znajdźki.

Venetian Snares – Look

Jednak scena muzyki elektronicznej nie była jedyną, która wprowadziła trend. Nine Inch Nails użyło obrazu ze spektrogramu My Violent Heart. Nic dziwnego, że na okładce albumu po raz kolejny pojawia się aluzja do obrazu. W tym przypadku okładka Year Zero – albumu, na którym znajduje się utwór – przedstawia cień dłoni wyłaniającej się z błękitu. Spektrogram My Violent Heart pokazuje dokładnie tę samą rękę.

Nine Inch Nails – My Violent Heart

Inne metody ukrytej wiadomości nie są niczym niezwykłym dla Trenta Reznora i Nine Inch Nails – jeśli przewiniesz piosenkę Erased, Over, Out, Trent wykrzykuje „wymaż mnie”.

Nine Inch Nails – Erased, Over, Out

Niewiele jest badań na temat obrazów dźwiękowych, poza przeróżnymi teoriami spiskowymi na różnych forach. Obejmuje to prace opublikowane na nieistniejącym już blogu na Tumblr o nazwie Black Coffee Spirit. Przedstawiciele tej strony zdołali odkryć ukryte obrazy w muzyce gry logicznej Fez na konsole Xbox. Ścieżka dźwiękowa zawiera kilka przypadkowych obrazów w swoich spektrogramach, obejmujących pierwszy ślad na Księżycu czy obraz Ukrzyżowanie Salvadora Dalego.

FEZ

Spektogram – spróbuj i Ty

Jeśli chcesz zabawić się we „władcę umysłów”, możesz użyć programów takich jak Coagula lub wcześniej wspomniany – Metasynth. Parę lat temu na warsztatach z produkcji muzyki dużo śmiechu wywołała prezentacja jednej wtyczki do oprogramowania Max4Life, która umożliwiała przeniesienie zdjęcia na dźwięk. Kto wie – być może Twoja twarz też brzmi znajomo ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Metasynth – The Curious DAW From A Parallel Universe