Magda

„Magda makes things happen. Always has done. Always will do” – tak w skrócie można wytłumaczyć fenomen artystki o swojsko brzmiącym nazwisku – Magda Chojnacka. Pochodząca z Żywca, wychowana za Oceanem, ostatnio rezydująca w Berlinie, Magda, z godną podziwu konsekwencją realizuje swoje życiowe plany.

Rodzinny Beskid wraz z rodzicami opuściła jako dziewięciolatka. Emigracja i późniejsze didżejskie wojaże sprawiły, że przywykła do życia w drodze. Dziś mówi, że dom to dla niej nie miejsce fizyczne, ale stan umysłu. „Żadnych ograniczeń, żadnych kompromisów” – tego nauczyły ją życiowe doświadczenia. I Magda, jak przystało na kontynuatorkę wielkiej tradycji sceny Detroit, doskonale wie, jak walczyć o swoje.

To właśnie w Motor City kształtowała się nowa kultura elektroniczna, która później  promieniowała na resztę świata. Magda zaś miała szczęście znaleźć się w samym centrum tych wydarzeń – najpierw uczestnicząc w legendarnych podziemnych imprezach w „złej” dzielnicy Hamtramck, zaledwie kilka ulic od jej domu. Następnie pracując w kultowym sklepie Record Time Store. To tam uczyła się didżejki – pod okiem najwybitniejszych mistrzów tej sztuki – Daniela Bella i Clauda Younga.

Na jej artystyczny temperament duży wpływ miały też przenosiny do Nowego Jorku, gdzie studiowała grafikę i design. I choć jako środek ekspresji ostatecznie wybrała muzykę, zamiłowanie do abstrakcyjnych form nie pozostałą bez wpływu na jej styl.

Magda łączy klimatyczne syntezatorowe brzmienia, z surową rytmiką i dbałością o najmniejszy detal. Każde uderzenie stopy, każde kliknięcie, każde poruszenie hi-hat’u pełni u niej istotną funkcję. Z równym skupieniem podchodzi do pracy w studiu jak i do występów didżejskich.

Autorka znakomitego, świetnie przyjętego  miksu “She’s a Dancing Machine” (2006) w ciągu ostatnich miesięcy stałą się największą – obok legendarnego Richiego Hawtina – gwiazdą  amerykańsko-kanadyjskiego kolektywu M_nus.

Jej spektakularne sukcesy to jednak konsekwencja kilku lat intensywnej pracy. Po powrocie z Nowego Jorku do Detroit, Magda szlifowała swe umiejętności podczas licznych rave’ów w miejscowych klubach, m.in. jako członkini kolektywu Women on Wax.

Wówczas poznała też Richiego Hawtina – który zachwycony jej bootleg miksem „Fact And Friction” regularnie zapraszał ją na wspólne imprezy w najsłynniejszych klubach świata. Z Hawtinem połączyła ją też ciekawość nowych technologii – znudzeni tradycjonalizmem sceny Detroit jako pierwsi zaczęli eksperymenty z systemem Final Scratch – umożliwiającym podłączenie sprzętu didżejskiego do komputera.

W niedługim czasie klubowe występy Magdy budziły rozentuzjazmowane komentarze na tanecznych forach. Powszechnie przyznawano, że jej wirtuozerskie i nowatorskie połączeniu dźwięków z gramofonów, laptopa i samplera wnosi nową jakość na taneczną scenę.

„Łatwo zrozumieć dlaczego to jedna z najbardziej ekscytujących postaci i największych nadziei sceny tanecznej.” – pisali po jej legendarnym już występie w Mekce światowego clubbingu, londyńskim Fabric, zachwyceni brytyjscy recenzenci. Zaś  DJ Magazine  wyróżnił Magdę  – jako jedną z nielicznych kobiet – obok Ellen Alien i Miss Kittin –  w dorocznym prestiżowym zestawieniu stu najlepszych didżejów świata.