Dop
DOP – dopamina (C8H11NO2) czyli hormon szczęścia. Clément Zemstov (programowanie), Damien Vandesande (klawisze/saksofon) i Jonathan Illel (śpiew) to trio elektronicznych szaleńców, francuskich następców Jamesa Browna. Razem z takimi postaciami jak duet Noze tworzą nową paryską scenę eksperymentalnej pop-elektroniki, jedno z najciekawszych zjawisk w muzyce ostatnich lat.
Łączą transową repetetywność techno, wibrację soul/funku, hiphopową zadziorność i jazzową rozległość formy z ogromnym scenicznym potencjałem. Ich występy to prawdziwy wybuch energii, podobny do euforii po dopaminowym zastrzyku.
Wśród rozległych inspiracji wymieniają tak odległe od siebie muzyczne galaktyki jak The Beatles i Serge’a Gainsbourg, muzykę afrykańską i free jazz, Matthew Herberta i Akufena. Ich brzmienie jest trudne do zaszufladkowania – łączą elementy house, minimal, pop, jazz, rap.
Dorobek płytowy grupy stanowią epki dla takich labeli jak francuski Circus Company, niemiecki Milnor Modern i Orac Records ze stolicy grunge’u – Seatlle. We wrześniu 2008 ukazał się ich debiutancki album.
DJ Chart | Dop | 03.2013
| Artysta | Tytuł | Wytwórnia | |
|---|---|---|---|
| 1 | Kadri Gopalnath | Sadinchane ( tribute to adolf sax ) | |
| 2 | Gray | The Mysterios Ashley Bickerton | |
| 3 | The Dirtbombs | Shari Vari | |
| 4 | Black Soul | Bongo Drums | |
| 5 | Mad Professor | Studio 54 Dub | |
| 6 | Gregory Porte | 1960 What (remix) | |
| 7 | Slow Hands & Tanner Ross | All The Same (Jah Bless Reggae Mix) | |
| 8 | Otis Gayle | I'll Be Around | |
| 9 | The Dells | No Way Back (Ron Hardy Re-edit) | |
| 10 | Kerri Chandler | Je t'aime |
