DIA

Dj DIA (synestezja)

Gwałtowna reakcja z Drum&Bassem w roku 1999 sprawiła, że to małoletnie dziewczęcie spędzało cały wolny czas z muzyką. Nie oszczędzała sie w praktyce i szybko wykrystalizowała się Dia. Jej wielokierunkowość najpierw znalazła odbicie w różnorodności podgatunków D&B: „atmosferycznymi brzmieniami staram się łagodzić stany na chilloutach, wprowadzać harmonię – zgodnie z powołaniem , podczas gdy ciemne hardstepowe produkcje służą zaspokojeniu potrzeby latania”- ponoć tak mówiła, chociaż takie patetyczne słowa nie są do niej podobne. Z pewnością był jeszcze jungle, jazzstep i darkside. Nie myślcie,że Dia grała to wszystko w jednym secie, nie- nie, tworzyła miksy przemyślane, spójne, zależne od okoliczności, miejsca, ludzi, nastroju. W tych czasach  supportowała wielu ważnych dla niej artystów: Bukema, Adama F, Eda Rusha, Johna B, E-Z Rollers, BSE z jednej strony, a z drugiej Jimiego Tenora, Up,Bustle&Out, Jazzanove i wiele  świetnych koncertów.

Z czasem, kiedy drumandbass zamienił się w muzyczny Ganges, gdzie by wyłowić coś wartościowego należało nurkować pośród łajna i trupów, Dia postanowiła opuścić ten nurt. Owszem zatrzymała swoją kolekcję klasyków, które chętnie gra, ale ten obszar pozostał zamknięty.

Skupiła się głównie na pochodnych jazzu – wytwórnia Ninja Tune, wszelkie eksperymenty, dźwięki akustyczne, analogowe, naturalne, zaledwie wspierane elektroniką. Dalej pochłonął ją ogrom i rozmaitość starej polskiej sceny Polish Jazz. I tak pewnie skończyłaby się ta historia, gdyby nie dubstep, który zwyczajnie wkradł sie w nią. Próbowała go ignorować, opierała się, ale dawne instynkty  okazały się silniejsze i Dia dała za wygraną – zaczęła grać. W dubstepie było prawie wszystko czego szukała. Tripowe tempo, mrok i potężne basy zawładnęły nią, energia powalała. Grając ze Skreamem,Bengą,Emalkay’em, Reso, jednocześnie starała się być inna od nich- nie grać wohbble i nawet w najbardziej gorących momentach wplątywać siebie. Ciągle wierzy,że granie dla innych to dzielenie się. Taka śmieszna jest.