Paula Temple. Definicja stylu w wybranych utworach. W tym także polskich twórców

Prócz produkcji własnych Brytyjki, wybraliśmy także numery polskich artystów. Nieprzypadkowo. Końcoworoczne podsumowania mają to do siebie, że gromadzą różnego rodzaju opinie, analizy, osiągnięcia, czy nawet prognozy na kolejny rok.  Wielu artystów z całego świata wzięło na warsztat swoje ubiegłoroczne dokonania. Jedni szczycili się ilością zagranych gigów, najczęściej odwiedzanych miejsc i miast. Inni dzielili się tytułami najczęściej granych numerów. Do grona tych ostatnich należy zaliczyć właśnie Paulę Temple.

Paula Temple

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

---

Bezpieczne i proste zakupy

Zobacz także

• Jak Fatboy Slim zdefiniował big beat
• Armand van Helden i 25 lat "You Don’t Know Me"
• "Sing It Back". Historia remiksu, który zmienił historię

Parę dni temu, autorka takich klasów jak Gegen czy Colonized na swoim facebookowym profilu udostępniła listę artystów, których numery grała najczęściej w 2019 roku. Wśród takich znakomitości jak Tommy Four Seven, SNTS, Scalameryia, czy Inhalt Der Nach & Echoes of October znalazło się miejsce dla trzech polskich producentów: L Ʌ V Σ N, Violent i Ha†elove.

Paula Temple w sześciu utworach

Na pierwszy rzut, spróbowaliśmy zdefiniować styl Brytyjki przez jej własne produkcje. Sprawdźcie, które z nich zasłużyny na nasze wyróżnienie.

Contact  

Paula Temple rozpoczęła swoją karierę na przełomie wieków. W latach 1999-2003 tworzyła autorską audycję Virtual Future Music, w której eksplorowała bezbrzeżne rejony transowego techno połączonego z acidem i electro. Debiutującą, serwującą nieoczywiste selekcje Brytyjką szybko zainteresowały się media i publiczność. Artystka wydała swoją pierwszą EPkę The Speck of the Future nakładem Materials, wytwórni należącej do Chrisa McCornacka. To właśnie z niej pochodzi znakomity utwór Contact. Numer przywołuje skojarzenia z klasykami gatunku pokroju Derricka Maya czy Underground Resistance. Materiał, którym zainteresował się sam Jeff Mills, częściowo utorował dalszą drogę Brytyjki. 

Ful 

W 2005 roku Paula Temple zrobiła sobie przerwę od regularnego grania. Przeprowadziła się do angielskiego Leeds i zaczęła pracę jako nauczycielka. Zapowiedzią jej triumfalnego powrotu po latach były dwie EP-ki wydane w kultowym labelu R&S. Dokładnie tym samym, w którego katalogu znajdują się propozycje od Lone, Nicolasa Jaara czy Blawana. Ful znalazło się na opublikowanym w 2014 roku Colonized. Siedmiominutowa kompozycja imponuje wwiercającym się w głowę, elektronicznym rytmem. Jej motywem przewodnim pozostaje emotywne, przypominające dokonania Recondite techno. Jeden z internautów stwierdził, że tkwi w niej duch Vangelisa – słuchając syntezatorowych partii, nie sposób się z nim nie zgodzić. 

Oscillate

Cztery lata temu działalność zakończyła należąca do duetu Modeselektor wytwórnia 50 Weapons. Stwierdziwszy, że wolą skupić się na ruchach wydawniczych Monkeytown i pracy artystycznej, jej założyciele postanowili godnie zamknąć niemal dziesięcioletnią historię. Oficyna do swojej pożegnalnej serii zaprosiła szereg znakomitych producentów. W tym gronie możemy znaleźć Marcela Dettmanna, Sheda, Monolake i – co nie powinno dziwić – bohaterkę naszego tekstu. W informacji prasowej poświęconej temu singlowi można przeczytać, że ten numer to muzyka w swoim najlepszym wydaniu, a zarazem wojna psychologiczna. Podpisujemy się pod tymi słowami. Paula Temple zanurza się po samą szyję w tyglu wyrazistych, oscylujących wokół elektro i acidu dźwięków. 

Gegen 

W zestawieniu nie mogło zabraknąć bodaj najpopularniejszego utworu Pauli. Kilka milionów odtworzeń na YouTube i Spotify i obecność w setach najpopularniejszych DJ-ów mówią same za siebie.

Gegen (czyli przeciwko po niemiecku) to słowo, które w Berlinie rezonuje z dużą siłą. Na ulicach pojawia się na protestacyjnych plakatach. Kiedy przeprowadziłam się do tego miasta i je zobaczyłam, poczułam, że znajduję się we właściwym miejscu.

Tak mówiła artystka przy okazji premiery numeru. Napięcie, jakie wyczuła Brytyjka po przeprowadzce z ojczyzny, znajduje swoje odzwierciedlenie w dynamice i wyrazistości utworu. Pięciominutowe Gegen nie pozostawia żadnych złudzeń i zmusza do tańca od samego początku. To symboliczna zapowiedź przejścia Temple w stronę mroczniejszego, przybrudzonego techno, z którego znamy także I Hate Models albo Dax J. 

Stay Out Here (The Knife remix) 

Oprócz nagrywania autorskich kompozycji, Paula chętnie współpracuje z innymi artystami. Nie chodzi nam tylko o liczne b2b, choć w zestawieniu nie sposób nie wspomnieć o jej znakomitych setach z Rebekah podczas Awakenings albo SNTS. Brytyjka dobrze sprawdza się jako twórczyni remiksów. Powstałe już utwory układa na nowo, wyciągając z nich nową, nieodkrytą wcześniej energię. Temple do tej pory brała na warsztat kawałki The Prodigy, Planningtorock czy Finka. Jednak na swój sposób szczególna wydaje się być jej kooperacja ze szwedzką formacją The Knife. Stay Out Here z ich dopracowanego albumu Shaking the Habitual przeobraża się w charakterystyczną, miażdżącą basem wariację na temat techno i industrialu. Warto odnotować fakt, że to nie ostatni raz, gdy połączyły się drogi Pauli Temple i liderki formacji, Fever Ray. Producentka stworzyła także dwie osobne aranżacje piosenki This Country z jej ostatniej, solowej płyty. 

Raging Earth 

Kończący się rok przyniósł wyczekiwany, długogrający album Pauli Temple. Edge of Everything – opublikowany w należącej do niej wytwórni Noise Manifesto – to przemyślany, dopracowany materiał, w którym zderzają się zebrane na przestrzeni lat doświadczenia i inspiracje Brytyjki. Reprezentatywną wizytówką płyty jest monumentalne, prawie dziewięciominutowe Raging Earth. Utwór prowadzi słuchacza przez meandry wielobarwnego, nieoczywistego techno. Jest w nim garść noise’u, nieoczekiwane zmiany tempa i płynne przechodzenie między stylami.

Paula Temple: trzech polskich artystów na liście

Skoro Brytyjka wyróżniła polskich twórców, to nie pozostaje nam nic innego, jak przybliżyć Wam ich samych oraz wybrane przez Paulę Temple produkcje. Oto one.

L Ʌ V Σ N – 2094

W październiku zeszłego roku, w ramach serii tekstów In the Bag publikowanych na stronie londyńskiego klubu Fabric, Paula Temple podzieliła się z fanami swoją muzyczną selekcją. W pewny sposób definiującą i kształtującą jej styl muzyczny. Wśród wymienionych numerów znalazł się 2094 autorstwa L Ʌ V Σ N, zyskującej coraz większy rozgłos producencki pochodzącej z Gdyni. „Mój ulubiony utwór roku, ten breakdown jest taki wysublimowany.” – tymi słowami Temple skwitowała jeden z czterch utworów znajdujących się na premierowej epce polskiej artystki. Można przypuszczać, że nieprzypadkowo zatem obecność naszej rodaczki zdobi pierwszą pozycję na liście.

Willy Parker – Vehement (Violent Remix)

Drugim wymienionym na liście polskim artystą jest Violent. Jego remiks utworu niemieckiego producenta Willy’ego Parkera, Paula Temple zagrała na sierpniowym Katharsis. Do Adama również należy przeróbka dla trzeciego na liście Ha†elove, którego track Agonia Brytyjka zaprezentowała w trakcie ostatniej edycji Unsound. Warto podkreślić, że ten sam numer puszczał niedawno chociażby SNTS przy okazji imprezy Verknipt ADE.

Ha†elove –  Moth 

Najmłodszy z trójki, aczkolwiek prężnie pnący się w wzwyż muzycznej kariery Ha†elove, ostatnimi produkcjami robi niemałe zamieszanie. Wszystko za sprawą wydanych w krótkim czasie dwóch epek: Nose Around Their Neck (Carnivor Records) i Degrengolada (Unknown Timeline). Wymieniony przy okazji Violenta zremiksowany utwór Agonia nie jest jedynym, który został zaprezentowany przez Paule Temple w ostatnim czasie. Podczas październikowej odsłony Intercell w Amsterdamie, w parze ze wspomnianym SNTS, współzałożycielka labelu Noise Manifesto zagrała utwór Moth należący do Ha†elove właśnie. Utwór ten został wydany na poczet platformy HARD VISION.

Autorzy tekstu:
Stanisław Bryś (Paula Temple w sześciu utworach)
Damian Badziąg (Paula Temple: trzech polskich artystów na liście)